Przebieg Wieczerzy Wigilijnej.
P(Prowadzący): W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
W: Amen
Po zapaleniu świecy należy wprowadzić wszystkich, szczególnie najmłodszych domowników, w tajemnicę przeżywanej właśnie uroczystości. Można to uczynić następującymi słowami:
P: Moi drodzy, w dniu dzisiejszym wspólnie obchodzimy Wigilię Bożego Narodzenia. Dziękujemy Bogu za to, że tak umiłował świat, że dał nam swojego Jednorodzonego Syna, który narodził się z Maryi Dziewicy dla naszego Zbawienia. Dziękujemy, że pozwolił nam po raz kolejny doczekać Świąt i przeżywać je w radości i wzajemnej miłości. Chcemy pamiętać podczas tego posiłku o tych wszystkich, którzy dzisiaj cierpią głód na świecie, o chorych i naszych bliskich zmarłych. W przeżywanym przez nas trudnym okresie będziemy prosić Boga, by ustąpiła pandemia, która paraliżuje nasze życie religijne i społeczne. A teraz z głęboką wiarą, jak to czynili nasi ojcowie, posłuchajmy słów Ewangelii, opisującej to najradośniejsze dla całej ludzkości wydarzenie narodzin Syna Bożego.
EWANGELIA Łk 2, 1-18
Z Ewangelii według świętego Łukasza
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna.
Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie». I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: «Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania».
Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: «Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił». Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali.
Po odczytaniu fragmentu z Pisma Świętego prowadzący mówi:
P: Wysłuchaliśmy słów Ewangelii o narodzeniu Jezusa Chrystusa w Betlejem. Był to opis wydarzeń, które dokonały się ponad dwa tysiące lat temu. Wierzymy, że Syn Boży stał się człowiekiem. Wierzymy również, że przychodzi On dziś do nas i prosi, abyśmy zrobili dla Niego więcej miejsca w naszych sercach i w naszym rodzinnym życiu. Chcemy to uczynić i wyrazimy to zarówno w znakach jak, i w słowach.
Następnie rozpoczyna modlitwę:
P: Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi.
W: I poczęła z Ducha Świętego.
W: Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
P: Oto ja służebnica Pańska.
W: Niech mi się stanie według słowa Twego.
W: Zdrowaś Maryjo…
P: A Słowo ciałem się stało.
W: I zamieszkało między nami.
W: Zdrowaś Maryjo…
P: Módl się za nami, Święta Boża Rodzicielko.
W: Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.
P: Prosimy Cię, Panie, wlej w nasze serca swoją łaskę, abyśmy, poznawszy za Zwiastowaniem Anielskim wcielenie Chrystusa, Syna Twojego, przez Jego mękę i krzyż zostali doprowadzeni do chwały zmartwychwstania. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W: Amen.
P: Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu.
W: Jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
P: Wieczny odpoczynek racz zmarłym dać, Panie.
W: A światłość wiekuista niechaj im świeci.
P: Niech odpoczywają w pokoju wiecznym.
W: Amen.
P: Dziękując Bogu Ojcu za dar Wcielenia Jego Syna, módlmy się wspólnie:
Następnie jeden z domowników podaje intencje
L: Módlmy się o głęboką wiarę i odpowiedzialność za wspólnotę Kościoła dla wszystkich ochrzczonych. Ciebie prosimy.
W: Wysłuchaj nas Panie.
L: Módlmy się o dar mądrości roztropności dla rządzących. Ciebie prosimy.
W: Wysłuchaj nas Panie.
L: Módlmy się o ustanie wszelkich konfliktów zbrojnych na świecie. Ciebie prosimy.
W: Wysłuchaj nas Panie.
L: Módlmy się o wrażliwość i troskę o ubogich, samotnych i bezdomnych. Ciebie prosimy.
W: Wysłuchaj nas Panie.
L: Módlmy się o ustanie trwającej pandemii. Ciebie prosimy.
W: Wysłuchaj nas Panie.
L: Módlmy się o życie wieczne dla naszych bliskich zmarłych.
W: Wysłuchaj nas Panie.
Następnie wszyscy odmawiają Modlitwę Pańską.
W: Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj. I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas na pokuszenie; ale nas zbaw ode złego. Amen.
P: Uwielbiamy Cię, nasz Panie i Zbawicielu, który zamieszkałeś w Nazareńskiej Rodzinie, a dziś nawiedzasz naszą rodzinę, będącą domowym Kościołem. Napełnij nas swoim Duchem, abyśmy miłowali Ciebie całym sercem i darzyli siebie nawzajem szczerą miłością. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
W: Amen.
Następnie prowadzący bierze opłatki i rozdaje je całej rodzinie. Zebrani składają sobie życzenia, po czym zasiadają do stołu i spożywają posiłek.
W czasie rozdawania opłatków śpiewa się kolędę Wśród nocnej ciszy.
Wśród nocnej ciszy.
Wśród nocnej ciszy głos się rozchodzi:
Wstańcie, pasterze, Bóg się wam rodzi!
Czem prędzej się wybierajcie,
Do Betlejem pospieszajcie
Przywitać Pana.
Poszli, znaleźli Dzieciątko w żłobie
Z wszystkimi znaki danymi sobie.
Jako Bogu cześć Mu dali,
A witając zawołali
Z wielkiej radości.
Ach, witaj Zbawco z dawna żądany,
Cztery tysiące lat wyglądany,
Na Ciebie króle, prorocy
Czekali, a Tyś tej nocy
Nam się objawił.
I my czekamy na Ciebie, Pana,
A skoro przyjdziesz na głos kapłana,
Padniemy na twarz przed Tobą,
Wierząc, żeś jest pod osłoną
Chleba i wina.
W czasie spożywania wieczerzy wigilijnej należy zatroszczyć się o zachowanie rodzinnego i religijnego nastroju. Nie podaje się alkoholu. Należy także zrezygnować z oglądania telewizji czy słuchania rozpraszającej muzyki. Kiedy wieczerza wigilijna dobiega końca, można odmówić następującą modlitwę:
P: Boże, nasz Ojcze, dziękujemy Ci za dar Twojego Syna, narodzonego dla naszego zbawienia z Maryi Dziewicy; dziękujemy Tobie za ten błogosławiony wieczór, za dary, które spożyliśmy podczas Wieczerzy i wszelkie dobrodziejstwa, którymi nas z miłością obdarzasz dnia każdego. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W: Amen.
P: Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu.
W: Jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
Ukoronowaniem radosnego świętowania Wigilii Bożonarodzeniowej jest uczestnictwo w Pasterce, czyli Mszy świętej sprawowanej o północy. Ci, którzy nie udadzą się w ten dzień do kościoła, zachęcani są, by uczestniczyć w tym wydarzeniu poprzez środki masowego przekazu.
Po zakończonej wieczerzy tradycyjnie rozpoczyna się śpiew kolęd i pastorałek.